Chrzest Mieszka I i całego jego dworu odbył się 14 kwietnia 966 roku w Wielką Sobotę lub w Niedzielę Wielkanocną. Najbardziej prawdopodobnym miejscem chrztu był Ostrów Lednicki, Gniezno lub Poznań.  Jedną z głównych przyczyn przyjęcia chrztu przez Mieszka I była chęć wejścia do zachodniego świata chrześcijańskiego. Kolejną  był konflikt z Wieletami, czyli Słowianami zamieszkującymi północno-wschodnią część dzisiejszych Niemiec i część polskiego Pomorza Zachodniego. Ślub z Dobrawą i wywodzący się z tego faktu sojusz polsko-czeski oraz sojusz z Cesarstwem miał pomóc w zwalczaniu niebezpieczeństwa ze strony Wieletów.   Przyjęcie chrztu przez księcia Mieszka I było przełomowym wydarzeniem w dziejach państwa i narodu polskiego. Miało ono fundamentalne znaczenie polityczne, kulturowe i religijne. Otworzyło przed krajem nieznane wcześniej możliwości rozwoju i przyłączyło państwo Polan do chrześcijańskiej Europy. Zabezpieczało też je przed przymusową chrystianizacją ze strony Cesarstwa Niemieckiego i przyczyniło się do jego wewnętrznej integracji.